Nieuwsbrief 8 SAM – Een portret van: Marie van Vollenhoven
Marie van Vollenhoven – Foto: Roberto Bourgonjen
Wie zijn toch eigenlijk al die kunstenaars die via SAM een atelier hebben? Wat doen ze, wat maken ze en wat drijft ze? In de serie Achter de deur van… belicht SAM de komende tijd een aantal van deze creatieve geesten.
Achter de deur van… Marie van Vollenhoven (1983), multidisciplinair kunstenaar
Tekst: Liselotte Spoormans
Als ik bij Marie in haar atelier kom zit ze achter haar laptop, een plek waar ze vaak zit omdat ze veel op de computer doet. Ze doet eigenlijk sowieso heel veel. En veel verschillende dingen… Er staat lekker harde muziek op en ze heeft goede zin. Maar dat heeft de goedlachse Marie eigenlijk bijna altijd.
Haar atelier ligt in Daalhof aan de Romeinsebaan, in een voormalig schoolgebouw. In hetzelfde gebouw huist ook de Grafische Ateliers, kortom het is een broedplaats van creatief talent. Het atelier van Marie is een oud klaslokaal, groot met veel lichtinval en het is opvallend opgeruimd.
Wie ben je en wat doe je?
Ik stel me tegenwoordig voor als kunstenaar, theatermaker, producent en docent. Ik ben begonnen met tekenen en schilderen, maar inmiddels maak ik ook animaties en werk ik met vj-programma’s en geef ik liveoptredens met mensen van andere disciplines, musici en artiesten. Die dingen kwamen gewoon op mijn pad, maar het heeft er ook altijd wel ingezeten dat ik me niet zou focussen op één doel. Ik heb er vroeger ook over gedacht om theatervormgever te worden, èn modeontwerper èn designer. Het was sowieso nooit zo duidelijk, ik heb gewoon altijd heel veel ideeën. Maar ik ben ook helemaal gek van tekenen en schilderen. Dus ik ben begonnen met het ambacht van schilderen en daarna heb ik dat uitgebreid met andere disciplines. De cross-overs beïnvloeden mijn tekeningen en schilderijen, werkwijzen vloeien in elkaar over. Ze hadden er nooit zo uit kunnen zien zonder de verschillende invloeden.
Kunstenaarschap
Marie aan het werk – Foto: Perry Schrijvers
Hoe ga je te werk?
Tja, dat is een beetje moeilijk uit te leggen omdat ik dus zoveel verschillende dingen doe… Laat ik het zo zeggen, als het gaat over tekenen en schilderen dan onderzoek ik altijd iets, een onderwerp waar ik me al langere tijd mee bezig houd. En dat gaat op verschillende manieren, theoretisch, intuïtief en op de computer. Ik maak veel ontwerpen op de computer die dan later het uitgangspunt zijn voor een tekening of een schilderij. De thema’s liggen vaak op het vlak van filosofie en wetenschap. Ik ben nogal geïnteresseerd in het heelal. In het idee dat er een groter geheel is, een ondefinieerbaar geheel, en dan toch proberen om daar iets van te snappen. Dat is mijn grootste thema dat overheerst. Je ziet ook in al mijn werk iets wat het doek uit wil. Maar binnen dat grote thema, zoom ik heel vaak in op iets. Bijvoorbeeld op een onderwerp als nanotechnologie, maar dat kan ook het verhaal van een vluchteling zijn. Ik lees dus ook heel veel, literatuur maar ook wetenschappelijke stukken.
Wat is jouw achtergrond?
Mijn moeder zegt dat ik op mijn vierde al zei dat ik later schilder wilde worden. Mijn tante vroeg daarop aan mijn moeder: ‘goh… stimuleer jij dat?’ (Marie moet hard lachen, red.) Mijn ouders hebben me altijd gesteund, maar ze hebben me er wel van doordrongen dat ik goed moest nadenken over wat het zou betekenen, het kunstenaarschap. Uiteindelijk ben ik dus naar de kunstacademie in Maastricht gegaan waar ik de richting autonoom gevolgd heb.
Op de middelbare school hadden we een academieklas. Dan kon je op vrijdagmiddag lekker tekenen en schilderen met een goede docent. In de pauze zat ik ook vaak in dat lokaal, soms skipte ik weleens een les om lekker te gaan tekenen daar. Ik kon bij de conciërge gewoon de sleutel halen (lacht, red.). Dat was een heerlijke tijd.
Andersdenkenden
Visuals bij de voorstelling Infinity
Wat is je favoriete kunstwerk?
Als je jong bent kunnen dingen een enorme impact hebben en voor altijd een soort wegwijzer blijven ondanks dat je je verder ontwikkelt en nieuwe waarheden ontdekt. Naast de verpletterende indruk die het vlammende schilderij De Molen van Piet Mondriaan op mij maakte, was er het kinderboek: De bende van Rode Zora van Kurt Held. Wat zo mooi is aan het boek, is dat het in een klap vertelt hoe de wereld er uit kan zien met al zijn ramspoed op kleine of grote schaal, de vooringenomenheid en onverschilligheid van sommige mensen en ondertussen de vitaliteit van de andersdenkenden, de autonome denkers. In dit geval een groep kinderen, die niets hebben, zelfs geen ouders en als groep (met ook weer hun eigen dynamiek) overleven en de politie keer op keer te slim af zijn. Je voelt mee met de kinderen, je zou de kinderen net zo goed de minder bedeelden kunnen noemen, de asielzoeker, of de werkeloze. Het boek is een spiegel voor de maatschappij, zonder belerend te zijn. Een waar kunstwerk.
Wat inspireert je?
Er zijn twee hoofdvragen die me bezig houden. De eerste is hoe kan het dat alles er is, dat het universum er is? De tweede vraag is of er zoiets bestaat als vooruitgang bij mensen. Is het een vooruitgang dat we gezonder worden en langer leven? Is het vooruitgang dat we onszelf bijna kunnen vervangen door robots? De discussies die ontstaan naar aanleiding van dit soort vragen boeien me. Dat is mijn inspiratie.
Waar ben je nu mee bezig?
Ik ben een stichting aan het oprichten, die heet In Infinity Productions. (www.ininfinity.productions) Het hoofdwerk waarmee ik dit project opstart heet Infinity en dat is een interdisciplinaire voorstelling met dans, live muziek en visuals. Voor dit project werk ik samen met Theater aan het Vrijthof. Op basis van mijn visuals, mijn inhoud, zetten we een choreografie neer en componeren we muziek. Waarbij alle drie de disciplines een gelijkwaardige rol hebben tijdens de performance.
Het doel van de stichting is om dit soort cross-overproducties te maken. Met wisselende partners, nu is dat met Theater aan het Vrijthof maar dat kan ook met een andere partner zijn. Of op een andere locatie. Maar ik moet wel zeggen dat theater me het meeste trekt.
Eigen wereldje
Marie aan het werk in haar atelier
Wat is je droomproject?
Mijn droomproject is mijn hele kunstenaarschap. De hele reis en alles wat het voortbrengt. Dat is op zich al een waanzinnig project. Maar iets concreter denk ik dat ik over een jaar of twintig, dertig een ruimte wil hebben samen met een aantal mensen waarin we een gigantische kunstinstallatie inrichten waarbij allerlei onderdelen die ik op mijn reis ben tegengekomen een plekje krijgen. Een soort universum. Een eigen wereldje, met een podium waar jonge makers hun ding kunnen doen.
Wat is je meest belangrijke gereedschap, waar kun je echt niet zonder?
Mijn pingpong-batje, haha. Ik word er rustig van als ik af en toe ga tafeltennissen. Maar serieus, ik ben van huis uit een tekenaar, alle andere dingen zijn er bij gekomen, zoals de computer, olieverf, het theater… maar in de kern is het toch een potlood of pen. Ik moet misschien een pingpong-batje met een pen in het handvat ontwerpen… haha.
Begrijpen wie je zelf bent
Het atelier van Marie aan de Romeinsebaan
Wat is het beste advies dat je ooit gekregen hebt?
Mijn oma zij zei altijd: eerst moet je begrijpen wie je zelf bent. Vervolgens dat je weet wat je wilt in het leven. Als je dat hebt gedaan dan kom je misschien wel iemand tegen die je leuk vindt. Nou, weten wie ik ben, dat is niet zo moeilijk voor mij, dat wist ik al vrij snel. Het tweede punt vond ik wat lastiger. Maar toen ik eenmaal de keuze had gemaakt om naar de kunstacademie te gaan kwam ik ook iemand tegen.
Tot slot, wat betekent SAM voor jou?
Een hele fijne plek waar ik al 7 jaar zit! Ik denk dat mijn atelier wel mijn thuis is. Ik ben veel hier, niet zo vaak als ik zou willen, maar wel vaak.
Bekijk hier de uitnodiging van de voorstelling.
