Een portret van: Kunstenaar – Interieurarchitect – Meubelstoffeerder Margarita Gaier
Margarita achter haar naaimachine
Wie zijn toch eigenlijk al die kunstenaars die via SAM een atelier hebben? Wat doen ze, wat maken ze en wat drijft ze? In de serie Achter de deur van… belicht SAM de komende tijd een aantal van deze creatieve geesten.
Achter de deur van… Margarita Gaier (1979) – Kunstenaar – Interieurarchitect – Meubelstoffeerder
Tekst en foto’s: Rick van der Linden
Margarita Gaier heeft een missie – ze wil bestaande objecten en ruimtes een nieuw gezicht geven. Het liefst met zoveel mogelijk hergebruik van materialen, want duurzaamheid is essentieel voor haar. Bovendien, stelt Margarita, is er toch niets mooiers dan te werken met objecten die er al voor ons waren en ons waarschijnlijk ook zullen overleven?
Wie ben je en wat doe je?
Mijn naam is Margarita Gaier. Ik stoffeer, ontwerp meubels en kunstobjecten, maar ook complete interieurs. Ik probeer altijd iets tijdloos te maken, iets dat voorbij gaat aan trends en hypes.
Bij herstofferingen werk ik met objecten die al een lang leven hebben gehad. Ze krijgen een nieuwe jas en eventueel een nieuwe functie. Zo blijven deze elementen verder bestaan. Ik wil respectvol met de aarde omgaan. Onze bronnen raken steeds verder uitgeput en het is ontzettend belangrijk om daar bewust van te zijn. Als ik iets maak is het mijn streven dat het nog tientallen jaren mee kan gaan.
Problemen oplossen
In een hoek van het atelier staan stoelen die nog gestoffeerd moeten worden
Hoe ga je te werk?
Ik ga altijd naar mensen thuis, naar hun bedrijfsruimte of daar waar iets veranderd mag worden. Voor mij is het essentieel om te zien waar mensen verblijven. Hoe valt het licht, welke objecten staan er in de ruimte, welke uitstraling is gewenst en wat is er daadwerkelijk nodig? Naast verschillende materialen voor interieurs neem ik stoffen stalen mee zodat ik ter plekke kan beoordelen hoe deze in de ruimte passen qua textuur, structuur en kleur. Ontwerpen is eigenlijk problemen oplossen. Een ontwerp moet op zichzelf kunnen staan maar ook in de omgeving passen. En mensen moeten blij zijn met mijn werk, dat is natuurlijk het meest belangrijk.
Wat is jouw achtergrond?
Ik ben geboren in Rusland en vanaf mijn 10e opgegroeid in Duitsland. Daar heb ik een praktische interieuropleiding gevolgd waar ik onder andere heb geleerd om gordijnen te maken en meubels te stofferen. Ik heb de opleiding cum laude afgerond maar bleef zoekende naar wie ik was en wat bij mij paste. Ik heb veel reizen gemaakt, heb zelfs nog een tijd in Australië gewoond. Daar realiseerde ik me dat mijn toekomst in Europa lag. Uiteindelijk ben ik naar Maastricht gekomen om er Architectonische Vormgeving te studeren en met mijn examenproject won ik de BNI-prijs voor pas afgestudeerde studenten. Na mijn studie stelde ik vast dat het werk door mijn handen gecreëerd moest worden en zo pakte ik in 2012 het stofferen, vormgeven en maken van unieke meubelobjecten weer op. Het bracht mij terug naar de basis, naar het werk waar ik me vertrouwd mee voelde.
Dromerig
Detail van het kunstdoek voor een bestuurskamer van de Universiteit Maastricht, geïnspireerd door werk van Gustav Klimt
Heb je een favoriet kunstwerk of een favoriete kunstenaar?
Dat is Salvador Dalí. Hij zei ooit: ‘Eines Tages wird man offiziell zugeben müssen, dass das, was wir Wirklichkeit getauft haben, eine noch größere Illusion ist als die Welt des Traumes’. Dat vind ik een enorm toepasselijke uitspraak. Leef je droom en je hebt je realiteit. Hoe mooi is dat? Het fantasierijke en dromerige in het Surrealisme spreekt me aan, die vermenging van realiteit en verbeelding. Ook omdat mijn eigen creativiteit en verbeeldingskracht oneindig zijn.
Wat inspireert je?
Dat ligt aan het werk dat ik doe. Is het een doek met olieverf of textiel, een conceptueel kunstproject of een herstyling van interieurs en meubels?
Wanneer ik voor een klant werk geven de plek en de mensen die er wonen en werken veel inspiratie. Ik ben heel omgevingsgevoelig en help graag anderen. De manier waarop ik werk is een combinatie van praktische aspecten en mijn gevoel voor wat goed voor de mens zou zijn. Vanuit die combinatie ontstaan de ideeën.
Waar ben je nu mee bezig?
Ik heb pas een bestuurskamer van de Universiteit Maastricht onder handen genomen. De vraag was om een historische kamer uit het begin van de 20e eeuw te moderniseren. Het was een totaalproject waarbij ik nieuwe stoelen heb uitgezocht, de bestaande tafel heb geschuurd en gelakt, het middenstuk van de tafel opnieuw heb bekleed en akoestische kunstdoeken heb gemaakt. Bij de kunstdoeken heb ik als het ware ‘met stof geschilderd.’ De uitdaging was een balans te vinden tussen de monumentale ruimte en eigentijdse toevoegingen, een harmonie tussen heden en verleden.
(Noot: zie www.margaritagaier.com/schilderen-met-stof voor een impressie.)
Nieuw leven
Aan het werk in het atelier (Foto: Margarita Gaier)
Wat is je droomproject?
Ik wil praktische opdrachten afwisselen met vrij, autonoom werk. Op een dressoir in mijn huis heb ik een aantal tubes verf gelegd die mij eraan herinneren om vaker onbegrensd te werken. Daar ga ik binnenkort tijd en ruimte voor inplannen.
Ik wil mensen helpen, blij maken met wat ik doe. De grootte of schaal van een opdracht maakt niet uit. Er is niets mooier dan een familie die geraakt is omdat ik een erfstuk van opa of oma een nieuw leven heb kunnen geven. Dat geeft mij ook weer energie. Uiteindelijk wil ik een verschil maken voor mensen en dat is een voortdurend droomproject.
Wat is je meest belangrijke gereedschap, waar kun je echt niet zonder?
De wisselwerking tussen mijn hersenen die denken en verbeelden en mijn handen die maken is het meest belangrijk. Alles wat materieel is kun je opnieuw aanschaffen. Een naaimachine, stoffen, een werkbank. Maar je lichaam niet. Ik kan echt niet zonder een gezond lichaam. En daar zorg ik zo goed mogelijk voor.
Afzondering
Vernieuwde bestuurskamer van de Universiteit Maastricht (Foto: Margarita Gaier)
Wat is het beste advies dat je ooit gekregen hebt?
Er is een opmerking die me al jaren bijblijft. Ik wilde vroeger dokter worden, maar een lerares op de middelbare school zei dat ik daar te gevoelig voor zou zijn, dat ik de stemming van patiënten teveel over zou nemen. Daar had ze gelijk in. Ik ben erg gevoelig voor sfeer in mijn omgeving, hoewel ik me daar tegenwoordig goed tegen kan beschermen. Vroeger moest ik me afsluiten, zat ik op school in afzondering in een hoekje. Nu levert het juist voordelen op in het werk dat ik doe.
Tot slot, wat betekent SAM voor jou?
Ik ben dankbaar dat ik in zo’n mooi atelier mag verblijven en werken. Ik ben hier elke dag, vaak van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Ik neem voldoende eten mee zodat ik tussendoor niet weg hoef en gefocust kan blijven. In het pand is veel dynamiek. Er is een wekelijkse lunch en pas geleden hebben we nog een Open Atelier-dag in het gebouw georganiseerd.
Vroeger had ik een werkruimte aan huis, maar de afstand tussen wonen en werken is prettig. Een atelier buitenshuis zorgt ervoor dat mijn wereld groter wordt.
Kijk voor meer informatie over Margarita Gaier op www.margaritagaier.com