Periodiek gemaakte polaroids van het spoor in Maastricht, door de zon verbleekt (2009 – 2019)

Wat is je droomproject?
Daar ga ik nu aan beginnen. Het is vooral de mogelijkheid om vier jaar lang in alle vrijheid te werken aan één project, waarbij ik vanuit een typografische inslag bezig kan zijn met publicaties.
‘Print is dead’, wordt al tientallen jaren gezegd. Maar publicaties zijn levendiger dan ooit. Mensen blijven de behoefte houden aan een fysiek product, ze willen iets vast kunnen houden. Er zijn zoveel interessante manieren om te werken aan nieuwe vormen van publiceren en bijvoorbeeld een fysiek boek te koppelen aan de digitale mogelijkheden van het internet en programmeertaal.



Wat is je meest belangrijke gereedschap, waar kun je echt niet zonder?

Mijn brein. Dat is het eerste waar ik aan denk. Mijn werk begint altijd vanuit mijn hersenen. Ordenen, structureren, categoriseren. Ik bedenk iets, formuleer een concept, doe onderzoek, schets, maar alles ontstaat in eerste instantie in mijn hoofd.