Deze winter biedt ‘t Brandweer vier jonge afgestudeerde kunstenaars, Paul van Vroenhoven, Niels Savelkouls, Roel Pansters en Etienne van Berlo, de mogelijkheid om –aan de hand van een gemeenschappelijke werkperiode– in de tentoonstellingsruimte hun ideeën te ontwikkelen en uit te voeren.
De kunstenaars zijn gefascineerd door wat er zich zoal afspeelt in het publieke domein; zoals het stedelijk landschap, de hybride ruimte van het World Wide Web of de straat. Ze maken ieder op hun eigen manier hiervan gebruik, bijvoorbeeld door de stad als werkruimte te benutten, rondzwervend beeldmateriaal te utiliseren of kleine details in het dagelijks leven te registreren. Tijdens het project Wat Mensen Willen. zijn de kunstenaars van plan hun individuele en verschillende invalshoeken met elkaar te combineren.
Paul van Vroenhoven benadert de publieke ruimte als een dynamisch landschap. Hij houdt zich bezig met het veranderen en uitbreiden van deze ruimtes. Zijn aanpassingen zijn toevoegingen aan of markeringen binnen publieke ruimtes. De toevoegingen zijn subtiele, soms onzichtbare, beelden in het landschap. Deze beelden bootsen de werkelijkheid na, maar zijn het niet. Dit maakt de beelden anoniem; ze zijn niet herkenbaar als kunstwerk of ingreep. De grens tussen het virtuele en het reële verdwijnt. De markeringen zijn tekens die hij achterlaat in publieke ruimtes. Individueel stellen de markeringen niet veel voor maar het geheel vormt een netwerk. Bestaande structuren worden aangetast en vormen een ondergrond waarop zijn netwerk kan groeien. Het werk wordt gepresenteerd als foto of video.
Niels Savelkouls’ toevallig via peer-to-peer-netwerken gevonden privéfoto’s vormen het uitgangspunt van zijn werk. De foto’s, vaak gedeeld door onwetendheid van de eigenaar, veranderen van privé naar collectief met één muisklik. Voyeurisme of cultuurfenomeen? De toevallige kijker wordt geconfronteerd met de privélevens van mensen, zij het nu de buren of een familie die aan de andere kant van de stille oceaan woont. Toch zijn de foto’s geen willekeurig gekozen foto’s maar een zorgvuldig gemaakte selectie. Ze tonen bepaalde omgangsvormen in onze maatschappij die worden gevoed door hardheid en een onverschillige houding. De foto’s van het internet worden gecombineerd met korte teksten en maquettes. De maquettes tonen sterk uitvergrootte situaties die zich in elk stedelijk landschap kunnen voordoen. Op deze manier ontstaat er een geconcentreerd beeld van hoe mensen wonen en leven, oogverblindend en op maximaal volume.
Etienne van Berlo is van mening dat kunst in de openbare ruimte meer dan alleen versiering behoort te zijn. Door de gevestigde waarnemingsroutine te doorbreken kan kunst opnieuw de nieuwsgierigheid animeren van de passant. De voorbijganger wordt beschouwer. Van Berlo is gefascineerd door grote steden, deze hebben op hem als kunstenaar dezelfde aantrekkingskracht als ooit de onbekende wereld op ontdekkingsreizigers. Een afgebroken huis, een scheve gevel, een winderige parkeerplaats, een verloederd plein, stadsparken en bruggen: hij laat zich hierdoor inspireren en materialiseert zijn ideeën in de vorm van maquettes. In plaats van de massale uniformiteit van de modernistische stedenbouw, waar de mens lijkt te verdwijnen in het bruisende verkeer, idealiseert hij, in zijn maquettes, een leefomgeving die vorm en ruimte ademt. In zijn werk laat hij realiseerbare alternatieven zien; een utopische blauwdruk voor de toekomst.
Roel Pansters’ werk ontstaat vanuit zijn eigen ervaringen aangaande de herkenbare alledaagse conditie. Het over straat lopen, in de supermarkt verkeren, ergens op een bankje langs het water zitten, vormen de context waar het werk zich toe verhoudt. Zijn werk bestaat uit een verzameling registraties van intentieloze ervaringen en ongerichte bezigheden. Voorbeelden hiervan zijn: het plakje voor plakje inscannen van een kilo kaas, het schuren van een willekeurig plankje een uur per dag gedurende een week en auto’s die van links komen registreren in kleur. Tevens vindt hij het niet belangrijk om een “af” werk neer te zetten.
De opening is op vrijdag 29 januari om 15.00 uur. Er wordt gedraaid door DJ RTSC en VJ visuals worden verzorgd door Leonid Babiichouk.
De expositie is geopend op 30 en 31 januari, en 5, 6 en 7 februari 2009 van 12.00 tot 18.00u.
