Portret van een Ghanees meisje dat Marlies schilderde in opdracht van haar Nederlandse adoptieouders

Heb je een favoriet kunstwerk of een favoriete kunstenaar?
Ik ben erg gecharmeerd van de Franse schilder Pierre Bonnard. Hij schilderde alledaagse situaties, vaak met een dier erbij. Waarom zou je verheven toestanden schilderen als het gewone leven al zo bijzonder is? Gustav Klimt is ook een inspiratiebron. In mijn ogen is hij de meester van de combinatie van anatomische vormen en patronen, en het spanningsveld tussen het platte en het ruimtelijke.
Van de hedendaagste kunstenaars vind ik Berlinde de Bruyckere erg goed. In haar werk vormen anatomie, huid, tastbaarheid en dieren een bijzondere eenheid.

Wat inspireert je?

Er is een boek dat ik heel interessant vind en voortdurend in mijn werk gebruik, Leer Tekenen van Betty Edwards. Ik kocht het ooit voor 50 cent op een rommelmarkt. Het boek beschrijft wat er in je hersenen misgaat bij het interpreteren van wat je oog registreert. Mensen worden namelijk misleid bij wat ze denken te zien. Tekenen is voor het grootste deel waarneming. Materiaalbeheersing en wendbaarheid van de handen komt pas veel later.

Waar ben je nu mee bezig?

Ik heb net een portret afgerond van een meisje uit Ghana. Ze heeft Nederlandse adoptieouders die graag een portret van haar wilden laten maken. De achtergrond is een typisch Ghanees weefsel en de nationale kleuren van Ghana zitten erin verwerkt. Er zit ook een Nederlandse referentie in haar oorbel, die verwijst naar het Meisje met de Parel.
Met de Verfraaiers, een kunstenaarscollectief waar ik deel van uitmaak, werk ik aan een serie schilderingen in Mariaberg. Iedereen uit de wijk kan ontwerpen insturen voor bijvoorbeeld muren en electriciteitskasten waar nu graffiti op gespoten zit. Met het collectief ga ik een deel van die ontwerpen uitwerken tot schilderingen.