Esther van den Brink illustreert populaire kinderboekenseries. Op het bureau in haar atelier in AINSI liggen illustraties voor het volgende boek. De stijl van beeldend kunstenaar Esther van den Brink is humoristisch en vol vaart. Een bruine langharige mammoet slingert zijn slurf over het papier. Na het succes van het eerste deel van ‘Knots’ heeft Esther veel werk. ‘Ik wist dat deze opdracht mijn carrière zou kunnen veranderen.’
Voor het grote raam met uitzicht op de Maas staat een bureau. Het daglicht, de witte muren en de sobere inrichting zorgen voor een ingetogen sfeer. Hier wordt in rust gewerkt.
Vele jaren zat Esther van den Brink er minder florissant bij. ‘Ik heb rondgezworven van anti-kraak naar anti-kraak atelier. Zonder huurcontract heb je geen rechten en dat geeft zoveel onrust. Veel panden zijn afgesloten van water en verwarming; met straalkacheltjes probeerde ik mezelf warm te houden en water haalde ik met een emmertje in de kelder. Behoorlijk spookachtig, omdat er vaak insluipers waren. Het gaf me een heel onveilig gevoel en ook het idee dat je als kunstenaar niet serieus genomen wordt.’
Hoe voel je je in dit atelier?
‘Dit is mijn eigen domein waar ik in rust kan werken, nadenken en me volledig op mijn werk kan focussen. Thuis is het altijd druk, zeker in de afgelopen jaren met thuisonderwijs vanwege corona. Ik had geen eigen plekje. Hier word ik niet afgeleid door huiselijke zaken. Als ik binnenkom staar ik even uit het raam om na te denken, zet een kop thee en dan komt het vanzelf. De ‘Knots’ boeken passen zo bij mij dat het illustreren ervan me helemaal geen moeite kost.’
Eerder kostte het meer moeite?
‘Voorheen liep ik een beetje te modderen om gezien te worden. Op de een of andere manier kreeg ik moeilijk mijn voet tussen de deur. Ik kreeg wel kansen, maar elke keer liep het op een teleurstelling uit. 2020 was een magisch jaar. Onverwacht won ik de internationale illustratorenwedstrijd ‘Picture This’ met het prentenboek ‘Geen tijd’. Er volgde een artikel in De Limburger en de solotentoonstelling ‘Ondersteboven’ in Museum Valkenburg.’
Daar heeft uitgeverij Billy Bones je illustraties ontdekt?
‘Voor de tentoonstelling bekeek ik oude tekeningen en vond er een van boerderijdieren. Toen ik die op sociale media plaatste, werd ik gebeld door mijn huidige uitgever. Het was precies de stijl die ze zochten voor de inmiddels populaire kinderboekenserie ‘Knots’ van schrijver Tijs van Marle. Ik maakte een aantal proeftekeningen en ik kreeg de opdracht. Ik heb er keihard aan gewerkt, want ik wist dat deze opdracht mijn carrière zou kunnen veranderen.’
Het personage Knots bestond wel in woord maar niet in beeld. Aan jou de taak om hem een gezicht te geven. Hoe doe je dat?
‘In het verhaal van Tijs van Marle is Knots een holbewonertje met een stoere uitstraling maar van binnen is hij heel onzeker. Hij kijkt een beetje zwaar tegen het leven aan. Hij is een denkertje en vindt telkens originele manieren om problemen op te lossen. Ik ben heel veel gaan schetsen, vellen papier vol. Dag en nacht heb ik eraan gewerkt. Het werd een jongetje met wild haar, zware wenkbrauwen, een ketting met een visgraat en een stenen skateboard. En dat was precies het beeld dat ze zochten!’
Hoe kom je van eerste schets naar illustratie?
‘Ik schets met potlood en werk de tekening daarna uit met inkt en inktpotloden in aardetinten. Je kunt er mee tekenen, maar door water toe te voegen kun je er ook mee schilderen. Het resultaat heeft de uitstraling van houtskool, dat mooi aansluit bij de prehistorie. Als de tekening klaar is, scan ik hem in en werk ik hem digitaal bij. Daarna gaat het naar de uitgever.’ Esther van den Brink lacht. ‘Die er uiteraard nog van alles op aan te merken heeft.’
Interview, tekst en foto’s: Manon Berns
