Als je controversiële kunst googelt, kom je al snel op deze tekst: Vanaf de negentiende eeuw zijn kunstenaars niet alleen op zoek naar grenzen, ze rekken die ook op en gaan er dwars doorheen. Daarmee komt wat kunstenaars doen op gespannen voet te staan met de heersende waarden en normen, vooral wanneer kunstenaars de publieke ruimte en de publiciteit zoeken.
Nu is het nooit de bedoeling geweest van SPACE om grenzen op te zoeken of om controversieel te zijn, maar toch.. Dit project zet wel aan tot denken. Denken over traditie en vooruitgang. Gas versus zonne-energie.
Tijdens de opening, met zo’n honderd toeschouwers, werd er een woordje gesproken door de wethouder van cultuur Jacques Costongs. Hij zei over Minckelers: “Minckelers was een innovator, een vernieuwer. Met weemoed nemen we afscheid, maar met een nieuwe invalshoek. Een duurzame invalshoek, die beter past bij deze tijd.”
Zijn woorden werden ondersteund door sponsor Enexis: “Een eeuwige vlam past niet meer bij deze tijd, past niet meer bij duurzaamheid, past niet bij 2.0. Als wetenschapper en uitvinder zou Minckelers trots zijn dat hij op deze wijze een steentje bijdraagt aan een duurzaam Maastricht en een duurzame wereld.”
Het is jammer dat deze woorden niet gehoord zijn door de criticasters, die geen van allen bij de opening aanwezig waren. Het is jammer dat deze mensen ook niet lijken te weten dat SAM met dit project niet alleen meewerkt aan een duurzaam Maastricht, maar ook jonge Maastrichtse kunstenaars in het zadel probeert te helpen.
En het is jammer dat Minckelers zelf zijn licht hier niet over kan laten schijnen.
Menu
